Pachnące,zapomniane pigwy

Pigwa to nie tylko aromat, ale i doskonały materiał kulinarny.

Pigwa swoją łacińską nazwę Cydonia zawdzięcza greckiemu określeniu- jabłko cydońskie. Cydonia, to najstarsze miasto na Krecie.  Zawędrowała do Grecji, dalej do Rzymu i dalej w głąb Europy, aż do nas.

W Grecji jeszcze p.n.e. Solon wydał dekret , nakazujący pannie młodej przed nocą poślubną zjedzenie jabłka sydońskiego na cześć bogini Afrodyty. Mam nadzieję, że nie musiała zjadać go surowego, bo jest prawie tak twarde jak kamień, kwaśne i niezbyt smaczne.

Pigwa często rośnie w polskich ogrodach, ale wydaje mi się, że rzadko gości na stołach. Pięknie kwitnie i ma piękne owoce.  Jej owoce są tak złote, jak żadne jabłka i dlatego niektórzy badacze historii podają, że złote jabłka Hesperyd i Atlanty  to po prostu pigwa. Pigwa ,to taka polska cytryna. Kolor i kwasowość to jej atuty, ale na surowo nie jest  smaczna, twarda  z ziarnistym miąższem, nie da się zjeść.

Największym powodzeniem cieszyła się pigwa w średniowieczu, kiedy to robiono z niej  i miodu różne galaretki i marmolady. Słowo  „marmolada” pochodzi właśnie od nazwy portugalskich konfitur z pigwy „marmelo”.W Polsce przeważnie kojarzy się z nalewkami i galaretkami, Turcy lubią pieczoną w całości, Marokańczycy dodają do tagine z jagnięciny, inni robią pikle, kandyzują, suszą , gotują  soki, syropy, pieką ciasta, nastawiają nalewki, nie wspominając o ratafii..

Owoce pigwy są bogate w pektyny i słyną z dużej ilości składników mineralnych. Zawierają m.in. magnez, fosfor, wapń, potas, żelazo, miedź, siarkę, a z witamin C, PP, prowitaminę A i witaminy z grupy B.

Pigwa jest trudna w obróbce. Trzeba mieć trochę siły, żeby ją przeciąć i bardzo natrudzić, aby wyciąć gniazda nasienne.

Pigwa  jest wykorzystywana nie tylko w kuchni.  Działa również leczniczo. Owoc ten wzmacnia i dodaje apetytu, ma właściwości ściągające i dobrze działa na wątrobę.

Robi się z niej  okłady na pęknięcia skóry. Garść gniazd nasiennych  wraz z pestkami macerować  w ½ szklanki ciepłej wody. Lotion ze skórek macerowanych w alkoholu to domowy kosmetyk przeciwzmarszczkowy.

Owoc nabity goździkami to bardzo aromatyczne potpourri. Wprawdzie nie wszyscy przepadają za jej  dosyć intensywnym zapachem, ale ja lubię położyć je na parapecie czy w garderobie.

Pigwa na turecką modłę to wspaniały deser ,ale i dodatek do mięs.

 

Składniki.

1 pigwa

1 łyżka rodzynek

1 łyżka żurawiny suszonej

1 łyżeczka masła

1 łyżeczka miodu

1/2 łyżeczki cynamonu

Wykonanie.

Umytą, osuszoną całą pigwę piec około 1h, aż zmięknie.

Przygotować nadzienie.

Wymieszać rodzynki, suszoną żurawinę z łyżeczką masła, miodu i cynamonem.

Wyjąć z pieca, przekroić na pół i usunąć gniazda nasienne. Uważać, jest gorąca, używamy rękawicy lub ściereczki.

Farsz nałożyć do połówek pigwy i wstawić jeszcze do piekarnika na 5 minut.

Pigwa jest doskonała w smaku, nie rozpada się.

Pigwa na modłę syryjską

Składniki.

1 pigwa

3 łyżki cukru

50 ml wody

1/2 szklanki syropu buraczanego

1 łyżka soku z cytryny

laska cynamonu

5 goździków

1 anyż

3 plasterki imbiru świeżego

2 łyżki pistacji posiekanych

Wykonanie.

Ugotować syrop z cukru i wody, dodać wszystkie przyprawy, zagotować i dodać syrop buraczany i sok z cytryny.

Pigwę bez gniazd pokroić w plastry i smażyć w syropie 30 minut. Odstawić, aż ostygnie.

Smażyć ponownie, aż pigwa stanie się szklista.

Ułożyć plastry na kratce, posypać posiekanymi pistacjami, wstawić do piekarnika i suszyć pod nawiewem przy uchylonych drzwiczkach.

Pigwa jest doskonała jako słodka przegryzka, do ciast oraz przystawka z serem typu gorgonzola.

Na wytworną przystawkę proponuję ser z karmelizowaną pigwą. Oczywiście jest doskonała sama w sobie jako przegryzka w godzinach depresji czy do ciast.